Kinderen zijn de rode draad in mijn leven...
Ik kreeg er zelf 3, werkte jarenlang met kinderen en heb inmiddels 4 kleinkinderen.
Het was dan ook een veelgestelde vraag toen ik met MijndAns begon: ' Ga je ook kinderkaarten of kinder-illustraties maken?'
Mijn primaire reactie op dat moment was: 'neeee, echt niets met of voor kinderen!'
Ik was ten slotte nog niet helemaal hersteld van een burn-out, die was ontwikkeld toen ik met kinderen werkte.
Op dat moment moest ik dus aan 2 dingen nog niet denken, waar juist wél regelmatig naar gevraagd werd:
- Het geven van een workshop aquarel - Dat leek voor mij teveel op lesgeven.
- Het maken van iets voor kinderen - Ik wilde even niets met of voor kinderen...
Na enkele maanden begon ik voorzichtig toch een keer aan een kinder-aquarel.
Ik koos voor felle kleuren en maakte een feestelijke illustratie. Iets met slingers en ballonnen.
Het leek nergens op!
De kleuren kwamen erg goedkoop over en het was niet duidelijk of de illustratie nu vóór een kind , of dóór een kind gemaakt was...
De aquarel verdween in de papierbak en het hoofdstuk 'kinderkaarten' was voor mij voorlopig afgedaan.
Tot het stukken beter met me ging en het toch begon te kriebelen... Ik was weer toe aan 'iets voor kinderen'...
Hoe leuk zou het zijn om een hele serie kinderkaarten te maken? Om daar misschien later wel een kinderboek over te schrijven en hele kinderlijn van te kunnen produceren?
(Jaja je merkt;...het ontbreekt me niet aan ambitie! ;-) )
Ineens kreeg ik een Wicky -de -Viking- erlebnis.... Na wat gewrijf in mijn gezicht, ging er een idee-lampje bij me branden.
Ik hoefde niet op de 'losse' manier te schilderen zoals ik mijn bloemen schilderde... Ik kon het ook anders aanpakken.
Tekenen met fineliner en later inkleuren met aquarelverf.
Ik hoefde geen poppetjes te tekenen die precies goed in verhouding waren. Ik kon de ogen simpel houden en juist wat details aanbrengen in kleding e.d. , iets dat ik erg leuk vind om te doen.
Ik startte met een paar figuurtjes. Toevallig bedacht ik tijdens het tekenen dat het eerste figuurtje een maillot aan had.
Want wat voor schoenen kon ik een prinsesje aangeven?
Grappig om ook het tweede persoontje dan maar sokken aan te trekken.
En ineens had ik het: Het zou het handelsmerk van de serie worden!
Alle figuurtjes op sokken...... Mijn ' helden op sokken! '
Heerlijk om zo bezig te zijn. Te bedenken, te creëren... Gewoon zoals ik het wil en op een manier die bij me past!
Het een na het ander figuurtje ontstond en al snel koos ik er 10 uit om te laten drukken. Ze zijn me allemaal even lief...
Wat een enthousiaste reacties kreeg ik!
En wat waren er veel mensen die tegen me zeiden: 'maak een kinderboek, joh!'
Nou....ik kan iedereen al wel verklappen dat mijn 'helden-op-sokken'. niet voor niets allemaal al een naam hebben... ;-)
In mijn hoofd hebben ze ook allemaal al een karakter. Het zijn figuurtjes met hun eigen tekortkomingen en hun eigen talenten.
Wat prachtig dat ik de ervaringen die ik zelf heb met kinderen, hierin kwijt kan. Juist hetgeen waar ik altijd oog voor en plezier in had!
De cirkel is rond....
Maar hoe gaat zo'n tekenproces nou in z'n werk?
Ik heb het proces bij mijn laatste figuurtje, waar overigens nog geen kaart van is gedrukt, stap voor stap gefotografeerd.
Eerst met een gewoon potlood, -gum in de aanslag- , een figuurtje schetsen.
Daarna de lijnen met Mikron fineliner overtrekken, met hier en daar een correctie. Bijvoorbeeld; de oren komen niet los aan het hoofd vast, maar gaan mee in de lijn van het gezicht. Evenals dat de nek meegaat in die lijn. Dit is in de potloodschets nog niet het geval.
De fineliner gaat alleen over de buitenste lijnen. Je ziet bijvoorbeeld de arm niet meer door de mouw heen, wat je nog wel bij de opzet met potlood zag.
Daarna gum ik alle potloodlijnen weg.
Het inkleuren gaat daarna beginnen.
Een heel precies en secuur werkje. Iets wat ik niet gewend ben bij mijn andere aquarel-illustraties. Daar ga ik veel losser te werk en kan tijdens het schilderen nog veel veranderen. Vooral omdat de fineliner-lijnen er al staan, kun je hier weinig corrigeren als je fout gaat.
Het fijne van de mikron fineliner is dat de inkt watervast is.
Het is dus geen probleem om met aquarel over of langs een lijntje te gaan.
Ik werk met fijne penseeltjes en zit veel te turen. Wat op mijn leeftijd echt wel eens voor wat problemen zorgt. ;-)
(Ja, ik héb al een leesgedeelte in mijn bril en ben aan het sparen voor een loep met licht....)
Soms kleur ik enkele delen met de fineliner in. Bijvoorbeeld de strepen op de broek, die zo smal zijn én zwart, wat er anders voor zou zorgen dat de zwarte verf in de rode verf van de andere strepen zou overlopen.
De eerste laag verf is op sommige plekken nog wat flets als het opdroogt.
Hierna breng ik nog een laag verf aan en breng hier en daar schaduw of licht aan.. Het leuke van aquarelverf.
Als laatste kies en meng ik een kleur voor de huid en breng wat details aan.
Zoals haren, extra kleur op de wangen en eventueel oren (...-wat zijn jongetjes met rode oren toch leuk-....) , een stiksel op de zoom van een jurk, vuil op de broek of iets dergelijks.
Ook zorg ik voor wat schaduw en de grond waarop de kleine held staat.
En natuurlijk moet ik daarna nog wat verf spatten.... Dat hoort wel een beetje bij mijn werk.
Dan....als allerlaatste.....mijn naam eronder!
Pol Piraat is klaar!.... 'aaaanvvvvvallllen'! (Pol stottert een beetje....)
P.S.
Natuurlijk heb ik hier nu foto's laten zien van een held die in 1 keer lukte..... Denk vooral niet dat dit altijd het geval is ;-)
Een fineliner lijntje is snel (verkeerd) geplaatst en niet uit te gummen.....
De resultaten van alle kinderkaarten vind je hier .
Reactie plaatsen
Reacties
Diep respect hoor. Wat een werk en wat een creativiteit.
Wat leuk om te horen.. Dankjewel!