Of het nou komt doordat ik van kleins af aan veel heb gelezen?
Of ben ik juist zo van lezen gaan houden omdat ik ook van taal hou?
In ieder geval trekt de Nederlandse taal me aan, zo lang ik me herinner.
Op papier dan.... Want ik spreek geen ABN.
(Ik wéét dat het 'hen' moet zijn, de keren dat ik 'hun' zeg. Maar het voelt zo onnatuurlijk om 'hen' te zeggen, alsof ik mijn afkomst verloochen.)
De Nederlandse taal heeft me nooit moeite gekost.
Veel regels kan ik niet eens uitleggen. Ik weet het gewoon. Waarschijnlijk is dat wat ze bedoelen met taalgevoel.
Maar wat is de Nederlandse taal moeilijk als je er geen gevoel voor hebt! Of als Nederlands niet je moedertaal is.
Want waarom is het bijvoorbeeld 1 lot, 2 loten. Maar niet 1 pot, 2 poten.
En als het is:
Ik snoep, gisteren snoepte ik.
Waarom is het dan niet; Ik roep, gisteren roepte ik?
Nee, het is ' ik riep' , terwijl je zou denken dat dit de verleden tijd is van 'ik raap'.
Want de verleden tijd van ' ik slaap' is toch ook 'ik sliep'.....
Niet te doen, hè?!
De Nederlandse taal is zo onlogisch. Ik merkte het toen ik in de groepen 4 en 5 spelling gaf. Steeds werd er een nieuwe regel aangeboden waarbij allerlei voorbeelden gegeven werden.
En steeds hoorde ik mezelf zeggen: "Maar soms is het anders..."
En ja hoor, daar volgde dan weer een aantal uitzonderingen. Iets waar onze taal mee vol staat.
Toch zijn er ook basisregels, die iedereen kan leren.
En die minder moeilijk zijn dan veel taalzwakkere mensen denken.
Om maar even terug te komen op de titel van deze blog....: Die d en dt schrikken zoveel mensen af!
Ze hebben in hun hoofd geprent dat het moeilijk is.
Terwijl het eigenlijk best eenvoudig is.....
Even een mini-lesje:
Ik roep, hij roept
Ik loop, zij loopt,
Ik zing, jij zingt,
ik zwem, hij zwemt.
Je ziet dat er bij het werkwoord een t achterkomt, als het over een ander gaat dan over jezelf.
Vrij logisch, denk je waarschijnlijk?
Waarom zouden we dan bij het werkwoord 'worden' ineens zo ingewikkeld gaan doen?
Ik word, hij wordt, zij wordt, jij wordt.
En hoe is het dan bij een vraagzin: 'word of wordt jij' ?
Denk even aan 'loop jij?'
Hier komt geen t achter, dus dan is het ook niet het geval bij 'word jij'.
Bij het voltooid deelwoord zie je nooit een dt.
Dus: het is gebeurd.
Appeltje-eitje toch??
Natuurlijk kun je ook mij best af en toe op een foutje betrappen, zoals dat bij iedereen kan.
In de haast geschreven of getypt, of gewoon fout opgeslagen in mijn hoofd, heel menselijk.
(Zo kwam ik er pas op latere leeftijd achter dat het ' welkomsTwoord is, in plaats van welkomswoord.)
Wel ben ik mijn vader nog steeds dankbaar dat hij me altijd verbeterde als ik als kind zei; ' hij is groter als mij'
= Hij is groter DAN IK! (=hij is groter dan ik ben)
of 'mag ik de zout even?' = 'mag ik HET zout even?' (of de zoutpot)
Het is de taak van ouders om het hun kind goed te leren, maar verder is het niet aan een volwassene om een ander te verbeteren.
Sommige mensen vinden het namelijk heerlijk om een ander op taalfouten te wijzen, alsof je slimmer bent als je geen fouten maakt in je geschreven of gesproken tekst.
Terwijl het niets te maken heeft met intelligentie! De een is beter in taal, de ander in rekenen.
Of in metselen,.. of in muziek....of is sociaal intelligent.
Misschien is degene die een ander wijst op fouten nou juist wat minder intelligent op dat laatste gebied.
En zolang je begrijpt wat de ander zeggen wil, hou gewoon je mond!
Hoewel fouten in tekst me bijna altijd opvallen, zal ik een ander niet verbeteren.
Mits het niet zakelijk is!
Als een bedrijf fouten in een zakelijke mail typt, of in een post op Facebook, wil ik er graag wel iets van zeggen.
En dat doe ik vaak ook, zeker als ik de eigenaar of werknemer ken.
Het is dan ook niet bedoeld als terechtwijzing, maar als hulp. Ik zou zelf ook blij zijn als een ander me wijst op een foutje in een zakelijk stuk tekst.
Het is het visitekaartje van je bedrijf!
En hoewel ik dus goed begrijp dat je fouten kunt maken in onze ingewikkelde taal, is er één ding dat ik niet begrijp.
Als je niet goed bent in spelling, en je schrijft een tekst die de buitenwereld in moet... waarom laat je het dan niet nakijken door iemand die wel goed is in de Nederlandse taal?
Hoe kan het gebeuren dat je een bedrijfsbusje ziet rondrijden met een kneiter van een fout erop?
Waarom is zo'n woord vooraf niet in Google getypt of is de tekst niet nagekeken door een ander? Waarom is het überhaupt niemand, zelfs de drukker niet, opgevallen?
Ik ben nooit een ster in rekenen geweest. Als ik enigszins twijfel over een berekening, vraag ik mijn man om het even na te rekenen.
Net zoals ik zijn sollicitatiebrief nakijk.
Geen schande toch?
Nu wordt het er tegenwoordig alleen maar makkelijker op, hoor!
Hadden we onze grote vriend 'Google' al, inmiddels kun je ook gebruik maken van AI. (kunstmatige intelligentie)
Je maakt een account aan op zo'n programma en kunt alles vragen wat je maar kunt bedenken.
Bijvoorbeeld: typ een tekst over problemen met de Nederlandse spelling.
En binnen no time verschijnt er een foutloze tekst op je scherm die je zelf niet beter had kunnen bedenken.
Dit programma haalt overal informatie vandaan en maakt daar een menselijke tekst van.
Dus zonder problemen wordt er zo een blog, gedicht , liefdesbrief, sollicitatiebrief of reclametekst voor je geschreven.
(Nee, ik heb hiervan geen gebruik gemaakt bij mijn blogs en schrijf ook mijn gedichten zelf. ;-))
Wat een uitkomst voor mensen die het lastig vinden om een tekst te schrijven of dyslectisch zijn.
Mocht je hiervan (nog) geen gebruik willen maken en twijfel je over je zelfgeschreven tekst?
Ik wil het ook gerust even voor je nakijken.
Dat doe ik met liefde en plezier een keer gratis.
Maar ben je een bedrijf en wil je regelmatig je tekst nagekeken hebben?
Dan wordt een vergoeding (= een ander dan jezelf) wel in rekening gebracht......
Reactie plaatsen
Reacties